متن کامل مصاحبه را اینجا می توانید بخوانید:
دومین کتاب میثم کیانی «دوربرگردان» نام دارد. این مجموعه از ۱۰ داستان با نام‌های فال فسیل، خزیده تا آن گوشه حال، بهمن برای مرده، دیوارهای دوار، شبی‌خون، سهم پاییز، خواب انار، نت‌های خیس، چاقوی دسته زنجان کوهن و چتر پایتخت تشکیل شده است.
کیانی به عقیده برخی کارشناسان، تکنیکی‌ترین نویسنده بین نامزدهای نهایی بخش مجموعه داستان جایزه جلال است. وی مجموعه داستان «رگبار« را که نخستین کتابش است، بستر دوربرگردان می‌داند و درباره مقایسه این دو کتاب با هم می‌گوید: رگبار و دوربرگردان از نظر زبان راوی‌ها شباهت زیادی به هم دارند.
تیر نخست یک کماندار کمک زیادی برای قلق تیراندازی به او می‌کند. رگبار هم نقش این تیر را برای من بازی کرد. کیانی فرم روایت رگبار را متمرکزتر از دوربرگردان می‌داند و ادامه می‌دهد: داستان‌های دوربرگردان یک ساکن زمانی دارند که از تفاوت‌های آن‌ها با کتاب نخستم به حساب می‌آید.
این نویسنده همچنین می‌گوید: داستان‌های رگبار را از میان بیش از ۴۰ داستان انتخاب کرده‌ام اما آثاری که در دوربرگردان منتشر شده‌اند، منتخبی از ۱۷ داستان‌اند. این نشان می‌دهد رگبار قربانی بیشتری گرفته است!
کیانی درباره جایزه جلال، می‌گوید: با شنیدن انتخاب کتابم به عنوان یکی از پنج نامزد نهایی بخش مجموعه داستان جایزه جلال، متعجب شدم. باید ببینیم که طی این سال‌ها چه همکاریهایی با داستان‌نویسان مستقل شده است. حالا که در جوایز خصوصی ادبی یکی پس از دیگری بسته می‌شوند، اینکه نویسندگان با دیگر جوایز ادبی هم قهر کنند، به سود ادبیات داستانی ایران نیست.
اولین باشید که نظر می دهید