جهان، گذار است و موقت درست… اما این‌روزها آنقدر خاطره از مرگ داریم که ناخودآگاه تولد یادمان رفته است، کافیست اخبار را دنبال کنید، بوی تعفن اجساد است و خونی‌که بند نمی‌آید… روی زمین جا تنگ شده آنقدر که جوان‌ها از بالا می‌پرند مثل پرنده که تکه‌ای شاید چند سانتی‌متری از آن شکار کنند. شنیده‌اید لابد؟!… آمار از دست تمام مغزها در رفته. سلاطین نشسته‌اند بر کاغذهای پزشک قانونی و از پشت شیشه‌های ضد گلوله، تکه‌های بدن را به مضرب دو صرف می‌کنند… کاش بایستد زمین.کاش جلو نرود
تابستان نود و پنج