دسته: روزنگاري

روزنامه‌ی هفت صبح به مدد بی‌مغزی مرسوم این روزهای مطبوعات و ته‌مانده‌ی مافیای بالا ببر و پایین بیار در یک  اقدام انتحاری دست به  نظرسنجی…

شما که آخر  این روضه را می‌دانید، چرا هربار اشک می‌ریزید! یا بدانید دیگر تکراری است این حرف‌ها، چه آن‌سر دنیا، چه این سرش. کار هر…

بعد این کلمه‌ها و آن: شاد باشی، شنیدم که درگیر جنگ با سرطان شده… شنیدم سرسخت مبارزه می‌کند، تا قبل متاستاز و فراگیر شدن و…

خسته تر از این‌حرف‌ها هم بوده‌ام و متنفرتر… نمرده‌ام اما. نشسته‌ام به شمردن روزهایی که آنقدر خوب بوده‌اند تا جبران مافات کنند و نگذارند از…

  نوشتن برای من نوعی آنارشی‌ست. نوعی ویرانگری قطعا و دیگر هیچ… نه ریزخواری سفره‌ی دیگران! اخوان‌ثالث روزگاری گفت؛ هنرمند بر حکومت است نه با…

از مفت‌خوری و مرده‌خوری همان‌قدر تنفر دارم که از منفعت‌طلبی و جاه‌طلبی… گاهی لعنت می‌کنم کسی را که اساس روشنفکری را در فقر و خشتک…

  کورش اسدی رفت… این جز بدترین و بی‌شرمانه‌ترین اتفاقات امسال هست و خواهد ماند. بی هیچ حرف و بهانه‌ایی پنجاه سال زندگی برای کسی…

یادداشتی بر مجموعه داستان سیاهی چسبناک شب نوشته محمود حسینی‌زاد      مجموعه هفت داستان کوتاه “سیاهی چسبناک شب” که اول بار با نشر کاروان در…

یک. نتیجه‌ی انتخابات ایران هر چه باشد، ما بُرده باشیم یا باخته، هر کسی و در هر موقعیتی از مواضعی که ادعایش را داشته اگر…