دسته: شعر

از چشم, چشمخانه ای تاریک مانده از شمشیر, نیام… می دانستم داغ کردن رسم روزگار است پرواز را می خورد بال هایش را تف می…

سیگار کنت می‌کشید،  امروز صبح، وسط پیاده رو…  سلام نکرد.  پکی عمیق زد و گفت: آدم  گاهی دلش می‌خواد خودش‌و  وسط این شهر جا بذاره. …

تبهکار خوبى نبود!  یک ساعت از روزم را برد تا یک ساعت شب تحویلم دهد! شش ماه نشد که دستگیرش کردند، ناصرخسرو سیگار بهمن مى‌فروخت،…

  نشسته توی خودش خمیده روی خودش چمباتمه نمی‌لرزد می‌لرزد نمی‌لرزد… تنهایی همیشه از خویشتن آغاز می‌شود.   “کابوس ها “ عکس:k.padamu

راه افتاده زیر پا جاده مدام کشیده با مداد و آبرنگ تمام نمى شوى اما باید راه میان‌برى باشد! از خاطر بروى از این محال…

وقتی مخاطب این چند کلمه کسی نیست. فقط حساب کن چه می‌شود! می‌شود دوست داشت و چیزی نگفت، یا می‌شود غمگین بود و حتی به…

خدا زمین را به آدم باخت! سرگردان شد سال‌ها ماه‌ها روز‌ها و تمام قصه‌ها نقل دهان به دهان چوب و چوپانی شدند که رمه را…

پُر نمی‌شود نه کاسه‌ی اشک نه جای خالی تو… چون رد عمیق دندان تبر بر درخت یا چاک دشنه‌ای به سینه خون تپنده و داغ…

قرص‌ها را سر ساعت می بلعم. شربت یک قاشق بزرگ غذا خوری هر هشت ساعت آمپول درد دارد، سوزش سوزنش وقتی از پوست می گذرد!…